”Ιστορία της Unesco μέσα από τις αφίσες της”

 

    Η UNESCO είναι ένας από τους κυριότερους ειδικούς οργανισμούς του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό. Ιδρύθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1946 και σήμερα αποτελείται από 193 κράτη. Η έδρα του είναι στο Παρίσι. Η Γενική Διάσκεψη της Unesco αποτελείται από εκπροσώπους όλων των κρατών μελών, η οποία συνέρχεται κάθε δύο χρόνια και χαράζει τους στρατηγικούς στόχους της. Στην Γραμματεία εκπροσωπούνται σήμερα
160 χώρες και εργάζονται περίπου 2145 άτομα.
    Αποστολή της Unesco σύμφωνα με την ιδρυτική της πράξη είναι να οικοδομήσει τους αμυντικούς μηχανισμούς της Ειρήνης στην καρδιά και το μυαλό των ανθρώπων, ενισχύοντας την πνευματική συνεργασία μεταξύ των Εθνών μέσω της Εκπαίδευσης, της Επιστήμης, του Πολιτισμού και της Επικοινωνίας με στόχο να εξαλειφθούν οι πόλεμοι.

    Με την ευκαιρία της 60ης επετείου από τη σύστασή της η Unesco  οργάνωσε ανάμεσα σε άλλες εκδηλώσεις και έκθεση των 60 αφισών της που παρουσιάζουν τις προτεραιότητες και δράσεις του Οργανισμού κατά την διάρκεια της λειτουργίας του. Ορισμένες φέρουν υπογραφές διάσημων καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο όπως ο Juan Miro και άλλες είναι δημιουργήματα της έμπνευσης
των μελλών της. Όλες διηγούνται την ιστορία της, την αποστολή της ανά τον κόσμο, τους βασικούς σταθμούς του έργου της και πάνω απ όλα τις οικουμενικές αξίες στις οποίες πάντα πιστεύει και προωθεί από την ίδρυση της.
    Η έκθεση εγκαινιάστηκε στο Παρίσι στις 11 Οκτωβρίου 2005 έως τις 15 Μαρτίου 2006 για να ταξιδέψει στην συνέχεια ανά τον κόσμο μέσω των Εθνικών Επιτροπών ή των Προέδρων των Ομοσπονδιών.

    Οι 60 αφίσες εκφράζουν τα προγράμματα του Οργανισμού και αναφέρονται σε θέματα όπως η σημασία του αλφαβητισμού, της ισότητας των δυο φύλλων, της αξίας της ανάγνωσης και του βιβλίου, το σοβαρό πρόβλημα των διακρίσεων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – κυρίως του παιδιού- της ειρήνης και της δικαιοσύνης, της προστασίας της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, του σεβασμού του φυσικού περιβάλλοντος, της διατήρησης και διάσωσης των μητρικών γλωσσών ως φορέα πολιτισμού και παραδόσεων κ.λ.π.

Προηγούμενη  σελίδα