Μιλώντας για ιμπεριαλισμό…

(κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο)

      Σπυροπούλου Σοφία, Γ΄4

     Ιμπεριαλισμός: η πολιτική επέκτασης των  βιομηχανικά ανεπτυγμένων χωρών εις βάρος άλλων κρατών. Μάλιστα, ιμπεριαλισμός: η βασική αιτία, ο υπαίτιος, ο κύριος ένοχος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πιότερο κατάλληλη ονομασία δεν θα μπορούσε κανείς να βρει: ιμπεριαλισμός.

     Μα φυσικά πώς μπορεί αλλιώς να ονομαστεί η παράφρων τακτική της Γερμανίας και της Μεγάλης Βρετανίας και των άλλων αποικιοκρατικών χωρών με τα χιλιάδες εργοστάσια, με τα πλήθη εργατικών χεριών  που αργοπέθαιναν στην φάμπρικα για μισθούς πείνας, με τις εξευτελιστικά φθηνές πρώτες ύλες;

      Τακτική απλή όσο και σατανική.

   Oι βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες του Δυτικού κόσμου (δίχως κάποιον ιδιαίτερο πολιτισμό) - ή μάλλον οι κυβερνήσεις τους -σκέφθηκαν μια ωραία πρωία: φθηνά εργατικά χέρια διαθέτουμε, πρώτες ύλες σχεδόν χωρίς κόστος από τις αποικίες μας έχουμε, υποδομές για βιομηχανική εξέλιξη υπάρχουν. Αν τα αναμείξουμε όλα αυτά βαδίζοντας στην λογική «πουλάω όσα περισσότερα μπορώ και δεν αγοράζω τίποτε», γίνομαι υπερδύναμη, η υπ’ αριθμόν ένα «ανεπτυγμένη» χώρα στον κόσμο.

     Το σχέδιό τους ήταν τέλειο (εκτός από ένα μικρό ψεγάδι) δεν υπολόγισαν πως και οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών άρχισαν να χρησιμοποιούν την συνταγή της «επιτυχίας». Έτσι ξεκίνησε ένας αέναος οικονομικός πόλεμος ανάμεσά τους  και κυρίως μεταξύ Γερμανίας και Βρετανίας. Μια διαμάχη για την πρωτιά, διεκδικώντας και οι δυο το ίδιο αγοραστικό κοινό, χρησιμοποιώντας τις ίδιες τεχνικές εκμετάλλευσης, δίχως να υπολογίζουν – αρχικά τουλάχιστον – ποιο θα είναι το τέλος αυτής της ξέφρενης κούρσας. Τουτέστιν πόλεμος, μια πράξη φθόνου, γιατί εν τέλει κάποιος πρέπει να κυριαρχήσει σύμφωνα και με τους φυσικούς νόμους. Η αφορμή τελεία – η δολοφονία ενός πρίγκιπα - οι  συνθήκες ιδανικές. Και έτσι εγένετο ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Για μερικά αλαζονικά κράτη, για την υπεροψία των, για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.

      Σημείωση: ιμπεριαλισμός < αγγλ. Imperialism < imperial=αυτοκράτορας