Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

(13 Δεκεμβρίου1943)

ΤΕΤΡΑΔΗ  ΔΙΟΝΑ    (Β6 ΑΘΛΗΤΙΚΟ)

    Η σφαγή των Καλαβρύτων αναφέρεται στην εξολόθρευση του ανδρικού πληθυσμού και την επόμενη συνολική καταστροφή της πόλης των Καλαβρύτων στην Ελλάδα, από τα γερμανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια του Β' παγκόσμιου πολέμου στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.

    Είναι η πιο βαριά περίπτωση πολεμικού εγκλήματος στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β' παγκόσμιου. Η διαταγή της μαζικής δολοφονίας με το όνομα Unternehmen Kalavryta (επιχείρηση «Καλάβρυτα») ξεκίνησε από την παράκτια περιοχή της Αχαΐας στη βόρεια Πελοπόννησο, όταν τα στρατεύματα της Βέρμαχτ στην πορεία τους έκαψαν το χωριό και δολοφόνησαν τους πολίτες στο δρόμο τους. Όταν έφθασαν στην πόλη κλείδωσαν όλες τις γυναίκες και τα παιδιά κάτω των 14 στο σχολείο και διέταξαν όλους τους άνδρες από 14 και πάνω να παρουσιαστούν έξω από το χωριό. Εκεί οι Γερμανοί εκτέλεσαν με συνεχές ριπές πολυβόλων σκοτώνοντας 1258 άτομα. Μόνο 13 επέζησαν. Οι γυναίκες και τα παιδιά κατάφεραν να αποδράσουν από το σχολείο ενώ το χωριό φλεγόταν. Την επόμενη ημέρα τα ναζιστικά στρατεύματα πυρπόλησαν το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, ένα ορόσημο της ελληνικής επανάστασης.

    Σήμερα στην θέση του εγκλήματος διατηρείται ως τόπος ανάμνησης των πεσόντων και του φρικτού γεγονότος και κάθε χρόνο γίνεται αναμνηστική εκδήλωση. Παρά το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει αναγνωρίσει δημόσια τη ναζιστική αγριότητα των Καλαβρύτων, ακόμα δεν έχει εκπληρωθεί καμιά αποζημίωση.

    Στις 18 Απριλίου του 2000, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γιοχάννες Ράου, επισκέφτηκε τα Καλάβρυτα για να εκφράσει τα συναισθήματά του ντροπής και βαθιάς θλίψης για την τραγωδία. Εντούτοις όμως, δεν ανέλαβε την ευθύνη εξ ονόματος του γερμανικού κράτους και δεν αναφέρθηκε στο ζήτημα των αποζημίωσης.

Προηγούμενη Σελίδα